Nedostižne devojke

Prvi susret Subotičana i upoznavanje sa ovim istočnjačkim horilačkimi sportom datira s početka ovog veka. Hronike su zabeležile da je u Subotici, 1907. godine, izvesni Rus Sumakof, inače majstor "japanskog rvanja", u Fiskulturnom društvu počeo da drži časove iz veštine zvane džudo. Tek 1957. godine je osnovan razred za džudo, koji se osamostalio devet godina kasnije.Tada je klub nosio naziv Omladinski džudo klub. Četiri godine kasnije, džudisti su se pridružili velikoj porodici SD Spartak. Na oživljavanju ovog borilačkog sporta su tih godina najviše radili Zoni i Varga, da bi se šezdesetih godina uključio i Miloš Ignjatović. Početni uspesi na pokrajinskim i republičkim takmičenjima vezuju se za imena seniora. Njima se ubrzo pridružuju i žene. U reprezentaciji Vojvodine, koja je godinama odnosila pobede na republičkim i pokrajinskim turnirima, „Bratstvo i jedinstvo", najviše medalja osvojile su Subotičanke!
Prvu jugoslovensku zlatnu medalju i naslov prvaka osvojila je Cecilija Vojnić. Zatim se među najbolje u zemlji upisala Eva Bognar, slede sestre Vasić i Angelović. Najznačajniji uspeh na međunarodnim takmičenjima Mileve Vasić je srebrna medalja sa Šampionata Evrope. Više puta je bila član državne reprezentacije i prvak Jugoslavije. I Marica Angelović je osvojila srebrnu medalju na Evropskom prvenstvu. Verona Nađ Angelović je dokazala da ni porodične obaveze nisu prepreka za izvanredne rezultate na borilačkim terenima. Majka dvoje dece nastavila je s treninzima. Uspela je da postane prvak države i donese bronzu s Prvenstva Evrope. Jekaterina Vasić bila je nekoliko puta državni prvak, i u više navrata je predstavljala našu zemlju na međunarodnim tumirima i takmičenjima, kao njena klubska drugarica Ljubica Angelović. Zapažene rezultate su postigle i Jelisaveta Babičković, Beatriks Kon, Jelisaveta Stuparić, Beata Bukvić i Margita Radmanić. U poslednje vreme se naročito ističu: Ildiko Tolnai, Livija Biro, Marta Seregi, Magdolna Antal, 73 Zita Dadara Kiš, Vesna Stipić i Lela Janković.
Od muškaraca na pokrajinskim i republičkim prventvima najviše uspeha i medalja su postigli Zoni, Varga i Valihom. Slične rezultati su postigli kasnije Zoran Francišković, Petar Dabić i Slavko Bašić. Slavko Bašić je bio i prvak Jugoslavije.
Pored Miloša Ignjatovića, medu trenerima su se naročito istakli Dušan Bartaloš, Slavko Bašić, Zvonko Radmanić, Margita Radmanić, Ištvan Valihora, Andraš Der, Lajoš Horvat, Jožef Juhas, Jožef Bakoš, Dušan Berak, Ištvan Zoni i Dušan Radić, kao nesebični pregaoci i nosioci razvoja ove borilačke veštine.
U gradu trenutno deluju dva kluba: Spartak i Zorka, koji okupljaju oko 500 aktivnih takmičara. Oba kluba imaju sekcije (ili razrede) u okolnim mestima i školama. Sa malim ulaganjima i uz mnogo dobrovoljnog rada i odricanja, u zgradi Velike terase na Paliću, 1981. je osposobljena dvorana za borilačke sportove.

Sportski kuriozitet: rođene sestre, reprezentativke u džudou.
S leva na desno: Jekaterina i Mileva Vasić, zatim Marija i Ljubica Angelović - prvakinje države

Mileva Vasić (desno) u jednoj od uspešnih akcija - reprezentativka i prvak države u džudou

Muška ekipa Spartaka u džudou - član Vojvođanske lige

Tako je počelo u subotičkom džudou ... daleke 1961. godine